Annen bu aralar sosyal hayata tek başına atılıyor. Fotoğrafçılık kursu, pilates, tiyatro. Tabi senden ayrı kalmak zorunda olduğum saatler bunlar bitanem. O saatlerde seni ev sahibimize teslim ediyorum, Zuhal Abla ve Ahmet Abi'ye. Ahmet Abi çocukları kucağına bile alamazken seni alıyor. Zuhal Abla seni çok seviyor. Karşıdan gülmeye başlıyorsun onları görünce. Büyüdüğünde Zuhal Teyzeni ve Ahmet Amcanı unutmanı istemiyorum. Bizim için çok değerliler. Hele ki senin için daha da değerli. Burada ki en yakınımız onlar minik kurbağam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder