Çok Bilenler...

Hamilelik gerçekten zorlaşmaya başladı artık. İnsanlar ne güzel hoplaya zıplaya hamilelik yaşıyor. Oysa ben şuan yürümekte bile zorlanıyorum. Şuan ikinci hamileliğimi düşünüyorum :) Son haftalarımı daha dinç nasıl geçirebilirim diye:)
Bol bol oturup yattığım bu dönemde, bebeğimin odasını yerleştirmeye çalışıyorum. Eşyalarını ütülüyorum, oyuncaklarını bitirmeye çalışıyorum, odanın dekorasyonuyla uğraşıyorum. Bu arada normal duygusal halimden daha da duygusallaştım ve asabileştim. İnternetten baktım, normalmiş :) Eskiden olsa "şımarıklık" derlerdi:) Ahh o eskiler yok mu zaten? Anneannem ile her telefon konuşmam şöyle geçiyor:
A: Güzel kızım nasılsın?
G: İyiyim anneannecim. Sen nasılsın?
A: Ağrılarım var biraz ama ne yapayım yaşlılık.
G: Çok şükür de anneanne, kaç yaşındasın bak.(89)
A: Senin var mı bir şikayetin?
G: Yok çok şükür (Olsa da söylemiyorum)
A: Geçecek kızım geçecek. Bak ben 9 tane doğurdum (her seferinde bunu söylüyor.)
G: Anneannecim ben birini doğurayım da dokuzu düşünürüz. Hem eskiden her şey sağlıksızmış. Tarlada doğurdum diye başlama sakın beşi ölmüş zaten.
Eskileri anlamak gerçekten bazen zorlaşıyor. 9-10 tane çocuk doğuruyorlar üstelik tarlada. Bir de övünerek anlatıyorlar. Zaten yarısından çoğu ölmüş. Ne kendilerine ne de çocuklarına değer vermişler. Peygamber Efendimiz çocuklarını, torunlarını sırtında taşır oyunlar oynarmış, cümle alem görsün de çocuklara değer versin diye.Biz millet olarak karşılaştırma yapmaya bayılırız;

• Senin çocuk biraz küçük galiba!
• Emziremiyor musun?
• Benim ayaklarım bu kadar şişmezdi?
• Karnın büyük, ikiz mi yoksa?
• Ben bu kadar kilo almamıştım!!!
• Benim çocuğum.......

falan diye gidiyor. Kimse kimseyle aynı olmak zorunda değil. Zaten olsaydık dünya yaşanabilir bir yer olmazdı. Birden herkes doktor, en temiz ev hanımı, süper anne, güzellik uzmanı,... oluveriyor :)

Halbuki gerçekten herkes kendine göre en iyisini yapsa zaten kimse kimseye karışmaz. Bizler anne adayları, çocuk büyütmeye çalışan anneler olarak çocuklarımıza eleştirmeyi öğretmeliyiz. Ama düzgün eleştirmeyi, gereksiz yere değil. İnsanları rencide etmeden, gerçekten gerek varsa eleştirmeyi öğretmeliyiz. 

BU ARADA YARIN KADİR GECESİ. HERKESİN ŞİMDİDEN KADİR GECESİ MÜBAREK OLSUN. BU GÜZEL GECEDE BENİM İÇİN DE DUA ETMEYİ UNUTMAYIN :)